|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
seb_1986
Dołączył: 19 Lip 2008
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 3 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Czw 23:14, 14 Sie 2008 Temat postu: Delirium tremens |
|
|
Mamo, tyle lat nie ma cie.
Mamo ciepla brak, a ty gdzie?
Uciekasz za dom.
Uciekasz jak pies.
Mamo, ogarnia mnie koszmarny sen, boje sie.
Mamo ramie daj, blagam Cie.
Mamo, trzech lat kocham Cie
Chociaz mnie nie chcialas miec.
- Hej tam piwo lej do rak
Dlaczego, dlaczego drza?
Mam dwadziescia dwa lata,
i zycie polamane jak patyk.
Co spojrze wstecz, ogromna czarna plama.
Co spojrze przed sie, twardy, zimny glaz.
Czulem powolanie w zyciu swym
na ksiedza albo na zolnierza
i poznalem, ze ni ten ani tamten
nie maja juz, czego bronic.
Bylem Faustem i bylem Prometeuszem,
porównywalem pylek wiedzy,
z wszechswiatowym pylem tajemnicy.
l wydzieralem pylek wiedzy
aby go niesc swoim braciom.
Kto maly okazal sie robaczkiem swietojasnkim,
który swieci nie oswiecajac i pali sie nie rozpalajac.
A serce moje,
które opukiwalo cala ziemie
szukajac nieznajomej i nie znalazlo jej.
Porwawszy golebice wylalo swieta
niewinna krew - narzedzie ulomnienia,
które nawet o pomste wolac nie moze.
A kiedym przyzywal do boju
wszystkie legiony zywych
pod haslem, "kto w Boga wiezy",
poznalem wówczas
przy oslepiajacym swietle prawdy,
ze w glebi ochnistrantku wszechsycia
lezy zbrodnia
i ostatni sztandar swój spalic musze.
Tak wiec jestem teraz zywy bez zycia,
teskny bez tesknoty i bladzacy bez blêdu.
Okret mój nie majac kompasu ani steru,
plynie w nieznana dal.
Wiec niech sie wypelni miara mojej pustyni.
Porzuce ten swiat,
którego intrygi nie sa dosc zabawne,
ani cierpienia dosc male, aby utrzymac me lzy.
Zamkne sie w pieknym
ksiazecym grobie moich przodków.
A moze, moze odkryje nowy swiat w swojej duszy,
którego przeczucie zjawia mi sie
z nieodparta sila,
owa metafizyczna strona duszy,
która widze we snach swoich
a zapominam na jawie.
I tak moze mi sie uda zwiedzic
druga polowe ksiezyca
wiecznie zakryta dla ziemskiej swiadomoœci.
Oto jest dzien jasny, sloneczny,
ale cóz to znaczy,
moja dusza ma swoje wlasne swiatlo,
i swoje wlasne od slonca niezalezne
ciemnosci.
Pójdzmy stad, bo dla tego,
który mierzyl kula we wlasne serce,
nie ma ani dzis, ani jutro, ani tu, ani tam.
Tylko niezmierzone królestwa mysli
zamkniete w lupinie orzecha.
Mamo, tak bym chcial chwalis Cie
Ale jak... skoro wiem?
Mamo, trzech lat kocham Cie.
Chociaz mnie nie chcialas miec.
- Hej tam piwo lej do rak
Dlaczego, dlaczego drza?
Mamo, pije sam, nie wiem gdzie?
O wszystkie dzieci modle siê.
Za twój grzech.
Ucieklas za dom.
Ucieklas jak pies.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
mikaska2
Dołączył: 21 Mar 2008
Posty: 1542
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Pią 12:11, 15 Sie 2008 Temat postu: |
|
|
...
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Możesz pisać nowe tematy Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Flower Power phpBB theme by Flowers Online.
|
|