Chce mi się czytać wiersze...

Aga

Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu,
pamiętaj jaki spokój może być w ciszy.

Tak dalece jak to możliwe, nie wyrzekając się siebie,
bądź w dobrych stosunkach z innymi ludźmi.

Prawdę swą głoś spokojnie i jasno, słuchając też tego, co mówią inni: nawet głupcy i ignoranci, oni też mają swą opowieść.

Jeżeli porównujesz się z innymi możesz stać się próżny lub zgorzkniały, albowiem zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie.

Ciesz się zarówno swymi osiągnięciami jak i planami. Wykonuj z sercem swą pracę, jakkolwiek by była skromna. Jest ona trwałą wartością w zmiennych kolejach losu.

Zachowaj ostrożność w swych przedsięwzięciach - świat bowiem pełen jest oszustwa. Lecz niech ci to nie przesłania prawdziwej cnoty; wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie
życie jest pełne heroizmu.

Bądź sobą, a zwłaszcza nie zwalczaj uczuć; nie bądź cyniczny wobec miłości, albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trawa.

Przyjmuj pogodnie to, co lata niosą, bez goryczy wyrzekając się przymiotów młodości.
Rozwijaj siłę ducha, by w nagłym nieszczęściu mogła być tarczą dla ciebie. Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni.
Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.

Obok zdrowej dyscypliny bądź łagodny dla siebie. Jesteś dzieckiem wszechświata: nie mniej niż gwiazdy i drzewa masz prawo być tutaj i czy to jest dla ciebie jasne czy nie, nie wątp,
że wszechświat jest taki jaki być powinien.

Tak więc bądź w pokoju z Bogiem, cokolwiek myślisz o Jego istnieniu i czymkolwiek się zajmujesz i jakiekolwiek są twe pragnienia; w zgiełku ulicznym, zamęcie życia,
zachowaj pokój ze swą duszą.

Z całym swym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle jeszcze ten świat jest piękny...

Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy.

Desiderata

Maxa Ehrmanna

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

trudne.... Smile

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

"najbardziej awangardowy był Jezus
nie dość że wziął sobie mocno do serca powiedzenie
żyj szybko umieraj młodo
to odstawiał takie numery
o jakich ratownicy na basenach mogą tylko pomarzyć

gdy wychodził na spacer towarzyszyły mu tłumy
teraz towarzyszyłyby mu kamery
wystarczy że przeszedłby po wodzie

niestety jego upośledzenie polegało na tym
że nie miał naturalnego instynktu samoobrony
i z każdym dniem powiększał grono swoich wrogów

myślę że większa grupa Jezusów
obróciłaby naszą planetę jak poszwę na lewa stronę"

P. Macierzyński

Aga

Kraina snów, kraina marzeń
W której już nie ma przykrych zdarzeń.
Czy więc istnieje i gdzie jej szukać?
Może wystarczy do serca zapukać?
Wtedy otworzą się wielkie bramy
I zobaczymy świat nam nieznany
Świat tajemnicy i cudów wielkich
A dookoła szczęścia kropelki.
Kropelki siły i wielkiej mocy
I cicha przystań wśród ciemnej nocy
I powiew ciepła, co strach rozwiewa
I łezka szczęścia, co dla nas śpiewa.

_______________________________________________________

Dobrze by takim było być
Szczęśliwym, lecz nie ogłupiałym
I prostym, ale nie prostakiem
I mądrym, nie zarozumiałym.

Wymagającym, nie tyranem
I kochającym, nie kochliwym
Dostojnym być, lecz nie wyniosłym
I dobrym, a nie pobłażliwym.

Co dnia wierzę, że - uda się.

Odważnym, a nie hardym być
Stanowczym, ale nie upartym
I ufnym być, lecz nie naiwnym
Nie złotym, ale czegoś wartym.

Służebnym być, lecz nie służalczym
Troskliwym, ale nie nachalnym
Człowiekiem ludzkim nade wszystko
Choć niekoniecznie idealnym.

Zsieci...

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

och....
dobrze by było takim być....

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Dobrze wiem to, że wszystko, co mnie boli teraz,
Kiedyś kogoś bolało, ktos juz cierpiał przez to
I Ktoś będzie w przyszłości tak samo umierać
Od tej męki niedobrej, która trwa przez wiecznośc.

I wiem dobrze, że słowa słabe, małe, ciche,
Których dzisiaj używam, żeby czas zatrzymać,
Niczym są wobec gromów, których echo słyszę,
Które biły weń niegdyś, jutro runą z siłą.

Mam świadomość niezłomną znikomości walki
Wobec czynów minionych i bohaterstw przyszłych.
Jestem chwilą obecną i choć wszystko marność,
Wolę robić nic zamiast nic nie robić w życiu.

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

BUCHALTERIA

Gdy byłem dzieckiem, wszystko było darem.Darem
matki, ojca, darem nieba, ziół, przechodniów.
Drzewo dawało mi cień, za darmo, gdy nużył mnie skwar.
Niebo dawało światło oczom o letnim przebudzeniu.Śnieg wybielał mnie, święty, za darmo. I wiatr owiewał mnie
echami szczęścia, szczęścia z gór, szczęścia z boru-lasu,
szczęścia z chmur i wód. A panny usmiechem goiły smutki
moich nocy. Co dzień wybierałem się w podróż. Do ogrodu Hesperyd,
podróż za darmo. Węc dziękowałem niebu, rodzicom i ziołom,
wiatrowi, echom i pannom i nocy za te wszystkie hojne dary.

Nawet teraz, gdy ciężko idę na dno, z góry z wysokiej ciemności
para rąk mocnych wyciąga mnie. I płynąć każe, za darmo.
Więc płynę.

A. Wat

Aga

"....Wielkiego rozumu
nie dawaj mi Panie
zbyt wbija w pychę
i zbyt łatwo błądzi,
nie widzi ludzi,
zbyt zajęty sobą
na łzę nadepnie
nie powie
-przepraszam

Jeżeli możesz
daj mi wielkie serce,
którym się można
z wszystkimi podzielić
niech będzie proste
tak jak kromka chleba
po którą wszyscy
wyciągają ręce..

I pozwól także
bym nie zamknął oczu
na ludzką biedę,
na milczący smutek
abym nie schodził
po schodach bez słowa
gdy trzeba pomóc
wnieść wózek na piętro

i ucz mnie Panie
że mam być człowiekiem,
to najważniejsze...
Wszystko inne minie,
kto rozda siebie
ten wygrywa wieczność
ten tylko nie zginie
kto zbudował miłość"

Ks.W. Buryła

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

się wzruszyłam.....piękna modlitwa...

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

"Tańczące drzewko japonskie
z wyrzuconymi do nieba rękami
boso z rozwianymi włosami
Tańczące w dzień i przy księzycu
weź mnie pod swą opiekę
bo nie mam nikogo"

Harasymowicz

takitam · Gość

Я помню чудное мгновенье

Я помню чудное мгновенье:
Передо мной явилась ты,
Как мимолетное виденье,
Как гений чистой красоты.

В томленьях грусти безнадежной
В тревогах шумной суеты,
Звучал мне долго голос нежный
И снились милые черты.

Шли годы. Бурь порыв мятежный
Рассеял прежние мечты,
И я забыл твой голос нежный,
Твой небесные черты.

В глуши, во мраке заточенья
Тянулись тихо дни мои
Без божества, без вдохновенья,
Без слез, без жизни, без любви.

Душе настало пробужденье:
И вот опять явилась ты,
Как мимолетное виденье,
Как гений чистой красоты.

И сердце бьется в упоенье,
И для него воскресли вновь
И божество, и вдохновенье,
И жизнь, и слезы, и любовь.

Александр Пушкин

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

......

mikaska2 · Dołączył: 21 Mar 2008 Posty: 1542 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

pięknie się go mówi.....
cudnie brzmi...
dziękuję

smutna_mysza

Życie jest ulotne

Tak ulotne i kruche jest życie człowieka
Wystarczy jedna chwila i szybko ucieka
I nie zatrzymasz go, choćbyś bardzo chciał
I nie wiadomo, jakie chęci miał

Życie to jak najpiękniejszy kwiat
Jakiego jeszcze nie widział świat
Ale wystarczy jedna chwila
I staje się krótsze od życia motyla

To najcenniejszy skarb człowieka
A czas płynie, a czas ucieka
Jak rwący potok, jak wartka rzeka
Tak czas i życie szybko ucieka

Nie zmarnuj tego skarbu człowieku
Popatrz, za tobą prawie pół wieku
Ile przed Tobą, tego nikt nie wie
No, może tylko sam Pan Bóg w niebie

Przed Tobą jeszcze kawałek drogi
I jak ją przebyć, mój Boże drogi
By pozostawić miłe wspomnienie
Trochę miłości, ciche westchnienie

Żeby bez przeszkód dojść do końca
Tam, gdzie prowadzą promienie słońca
By z tej drogi nigdzie nie zboczyć
I by spokojnie wrota przekroczyć

takitam · Gość

Пусто

Ах, как же я устал глотать таблетки
И видеть мир прекрасней, чем он есть.
Душа парит, но сердце - словно в клетке.
И мне несут обед, пора поесть.

Пусть на окне - закрытые решетки,
И пусть укол - всегда два раза в день.
И даже стих - и тот как из-под плетки,
Но я еще живой, а ты - всего лишь тень.

Всего лишь тень на белом фоне мозга.
Остатки сна, что я не смог сберечь.
Чуть меньше стало глянца, меньше лоска,
Но это ведь не повод память жечь...

Весной становится особенно тоскливо.
Мой белый мир - белее снежных царств.
Цветет сирень, дурманит запах сливы,
Но это все - пока не пью лекарств.

Порой и ветер за окном завоет,
Но что мне ветер - сухо и тепло.
Я как в раю, но только сердце ноет,
Да головой хочу разбить стекло.

И вновь таблетки, пусть растает чувство.
Ведь мир прекрасен, что еще не так?
Но только где-то за душой привычно пусто,
И сердце лижет теплый, липкий мрак.

Денис Гончарук